Rozdział 8

-Zgadnij kto to.-Ktoś szepnął mi do ucha.

 

Zdjęłam czyjeś dłonie z moich oczu momentalnie odwracając się do osoby będącej za mną.
Byłam przekonana że to Louis jednak to nie on.

Stałam przed dobrze zbudowanym chłopakiem którego jakoś nie mogłam sobie skojarzyć.

Brązowe włosy w totalnym nieładzie, zielone tęczówki i maleńki zarost na twarzy.

Chwila, chwila...?!

 

-Thomas!-Podeszłam krok bliżej i mocno przytuliłam chłopaka. Thomas to mój dawny przyjaciel z którym chodziłam do gimnazjum, jest ode mnie o rok starszy i gdy on skończył szkołę przestaliśmy się widywać. Ostatni raz go widziałam prawie 3 lata temu ! Strasznie się zmienił, pewnie dlatego ledwo co go poznałam.

Spojrzałam na jego twarz na którą momentalnie wkradł się szeroki uśmiech, odwzajemniłam go mocniej tuląc się do umięśnionego torsu Thomasa.-Tęskniłam.-Wyszeptałam, a po moim poliku spłynęła łza.

 

-Ja też tęskniłem.-Cicho zachichotał mi do ucha.

 

-Co ty tu w ogóle robisz ?-Spytałam odchylając głowę do tyłu.

 

-Postanowiłem odwiedzić moją przyjaciółkę.-Uśmiechnął się szeroko.

 

-Serio ? Nie widzieliśmy się przez 3 lata a ty nagle się zjawiasz i mówisz że postanowiłeś mnie odwiedzić.-Odwzajemniłam uśmiech.

 

-Wiem że to dziwnie brzmi...-Przerwałam mu.

 

-Ważne że jesteś. Jesteś przy mnie, po tak długim czasie.-Uroniłam jeszcze jedną łzę. Po chwili dodałam.-Tęskniłam.-Chłopak objął mnie w tali w skutek czego przytuliłam go mocniej.

 

-Nie przeszkadzam wam ?-Usłyszałam dobrze znany mi głos.

Momentalnie wyswobodziłam się z uścisku Thomasa.

Mój wzrok powędrował na rozłoszczoną twarz Louisa. Jego usta były zaciśnięte w cienką linię.

 

-Nie.-Odpowiedziałam krótko po czym wróciłam wzrokiem na Thomasa. Posyłał mi pytające spojrzenie, co moment przeczesując ręką włosy.

Spojrzałam na Louisa który tym razem miał ręce założone na piersi.

 

-Louis poznaj mojego przyjaciela Thomasa, Thomas to jest Louis.-Mówiłam gestykulując przy tym rękami.

 

-Ta fajnie...idziemy.

 

-Ale, nie widziałam go od tak dawna. Chciałam z nim spędzić trochę czasu. Czemu mamy iść ?

 

-Pogadasz z nim jutro, chodź.-Louis wyciągnął rękę w moją stronę. Odwróciłam wzrok od chłopaka z czerwonymi włosami spoglądając na twarz Thomasa. Widoczny grymas nie był niczym dziwnym, na jego miejscu moja reakcja pewnie była by podobna.

 

-Podaj mi swój numer, napiszę do ciebie jutro.-Powiedziałam do szatyna który od razu zaczął dyktować mi po kolei cyferki. Wyciągnęłam telefon i po zapisaniu kontaktu "Tom :*"złapałam rękę Louisa. 

Momentalnie pociągnął mnie w stronę wyjścia. Krzyknęłam jeszcze krótkie "pa" do Thomasa i razem z Tommo poszłam w nieznanym jak na razie mi kierunku.

 

__________________________

Obiecałyśmy że rozdział pojawi się w piątek ale był mały problem z internetem i nie było możliwości dodać rozdziału.

Bardzo za to przepraszamy, mamy nadzieję że chociaż się podoba.

 

20 komentarzy = 9 rozdział

ANONIMKI PODPISYWAĆ SIĘ !